Ένα τραγικό γεγονός συνέβη τον Γενάρη του 1967 στην ευρύτερη περιοχή της Δρακότρυπας Καρδίτσας. Τρεις νέοι άνθρωποι, ο Δήμος Κωφός 19 ετών και ο Θεοφάνης Καναβός 28 ετών από το Ανθηρό καθώς και ο στρατιώτης Βλάσης Πατσαούρας 22 ετών από την Αργιθέα, στην παράτολμη προσπάθειά τους να περάσουν τα μεσάνυχτα του Σαββάτου 21 /1/1967 τις…
Read more
Ραδιοφωνικός Σταθμός Βουδαπέστης Την Πρωτοχρονιά του 1971 -εν μέσω χούντας στην Ελλάδα- μεταδόθηκαν από την ελληνική εκπομπή του ραδιοφωνικού σταθμού Βουδαπέστης τα κάλαντα. Ο αγαπητός μου φίλος Γιάννης Ράπτης -που τον ευχαριστώ θερμά- εντόπισε και μου έδωσε το ηχητικό αρχείο με την πληροφορία ότι επικεφαλής της χορωδίας που τα έψαλε ήταν ο Βασίλης Κετίπης. Αρχιμηνιά…
Read more
Ανάτυπο από την αθηναϊκή εφημερίδα “Εφημερίς” της 25/12/1888
Χριστουγεννιάτικο διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη με απόδοση στη δημοτική από την Γεωργία Ταρσούλη. Περιλαμβάνεται στο Αναγνωστικό της της Έκτης τάξης των δημοτικών σχολείων για τα ελληνόπουλα παιδιά των πολιτικών προσφύγων στις σοσιαλιστικές χώρες. Τυπώθηκε στη Βαρσσοβία. (Το πρωτότυπο κείμενο του Αλ.Παπαδιαμάντη δημοσιεύτηκε στις 25/12/1888 στην εφημερίδα των Αθηνών “Η Εφημερίς”) Θερμές ευχαριστίες στο αγαπητό μου…
Read more
Τον Δημήτρη Χριστοδούλου τον ήξερα ως ποιητή και στιχουργό, στίχους του οποίου μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης –και άλλοι συνθέτες- και έγιναν πασίγνωστα τραγούδια, όπως Ο Καημός, Βράχο βράχο τον καημό μου, Γωνιά γωνιά, Κουράστηκα να σε κρατώ κλπ. Είχα διαβάσει βεβαίως ότι έγραψε και πεζογραφήματα, αλλά δεν έπεσε στα χέρια μου κανένα βιβλίο του. Στη…
Read more
Το όνομα Βασίλειος Χρ. Κακαράντζας είναι σχεδόν άγνωστο στον νεώτερο κόσμο της Δρακότρυπας Καρδίτσας, του τόπου όπου γεννήθηκε το 1912. Άτυχος, πραγματικά από κούνια, δεν γνώρισε πατέρα, αφού σκοτώθηκε στους Βαλκανικούς πολέμους. Λίγα χρόνια αργότερα η μάνα του ξαναπαντρεύτηκε τον Αθανάσιο Χαρίση (γνωστός ως Βεργής) και απέκτησε άλλα τρία αδέρφια. Δεν είναι γνωστή η ζωή…
Read more
Όπως κατέγραψε η σύζυγος του Κώστα Λατίφη, Κατίνα Τέντα-Λατίφη, τη θεαματική ενέργεια 27 υπόδικων και καταδικασμένων κομμουνιστών στις 17 Ιουλίου 1955. “…Με το πτυχίο της Παντείου διορίστηκα στο υπουργείο Οικονομικών – Τμήμα Τελωνείου Πειραιώς, όπου εργάστηκα έως το 1955. Δεν είχα διακόψει την επαφή μου με ανθρώπους οργανωμένους στο παράνομο Κόμμα και, πάντα βοηθούσα,…
Read more
Από το τετράδιο αναμνήσεων του πατέρα μου Φώτη Γούσια (1918-2006) …Έτσι ήταν τα πράγματα τότες. Αυτή ήταν η ταλαιπωρημένη μας ζωή και σιγά-σιγά περνούσε ο καιρός μέχρι που ήρθε η ώρα να φύγουν οι κατακτητές, δηλαδή οι Γερμανοί που είχαν μείνει τελευταίοι γιατί Ιταλοί είχαν φύγει πιο μπροστά. Νομίζω ότι οι Γερμανοί έφυγαν στις 18…
Read more
“Αφτά τα γράφω για να τα βλέπουνε και άλες γενιές δε γράφο και καλά δεν ξερο περησότερα”. [Επέτειος του Κιλελέρ και του θανάτου του Μαρίνου Αντύπα, όπως τον αποδίδει η μάνα μου (1921-2010) στο ημερολόγιό της στις 10/3/1987. Αφήνω την παρακαταθήκη της με τη δική της γραφή (…δε γράφο και καλά…) και επεμβαίνω σε όλο…
Read more
Χθες, 18 Δεκεμβρίου, η ημέρα ήταν αφιερωμένη στη μετανάστευση. Σαν σήμερα, 19 Δεκεμβρίου του 1909, ο παππούς μου βρισκόταν στην Πάτρα περιμένοντας το πλοίο Oceania, που απέπλευσε απ’ την Τεργέστη για να παραλάβει τους μετανάστες για την Αμερική. Μαζί του ήταν κι άλλοι εννιά συγχωριανοί του που ξεκίνησαν για το μεγάλο όνειρο! Το κείμενο που…
Read more
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΣΧΟΛΙΑ