”…Τον Άρη εσκοτώσανε…”
Στις 16 Ιουνίου (κατ’ άλλους 15/6) έκλεισαν 79 χρόνια από το θάνατο του Άρη Βελουχιώτη κοντά στο χωριό Μεσούντα της Άρτας. Με τα μέσα της εποχής, η είδηση σε πολλά σημεία έφτασε την επόμενη μέρα, χωρίς προφανώς να είναι γνωστή η ακριβής τοποθεσία του γεγονότος.
Όταν ο λαϊκός ποιητής Φώτης Σαμαράς[1], από την Πορτή Καρδίτσας που ζούσε στην κοντινή Δρακότρυπα, πληροφορήθηκε το θάνατο του καπετάνιου, έγραψε:
Στις δεκαεφτά του Θεριστή
Μας ήρθε το χαμπέρι
Τον Άρη εσκοτώσανε
Πέρα στο Βουργαρέλι
Λίγo πριν τον θάνατο του καπετάνιου, ένας άλλος άνθρωπος που είχε σχέση με το χωριό μου, ο Κώστας Νικ. Μπάλλας που γεννήθηκε στη Δρακότρυπα, ήταν ο σύντροφος του Άρη, που ειδοποίησε τον ίδιο και τους άνδρες του ότι έχουν περικυκλωθεί από τους διώκτες τους.
Ο Τρικαλινός ερευνητής Γιώργος Καραγεώργος[2], ο οποίος έκανε μια εμπεριστατωμένη μελέτη για την περιπέτεια του Άρη Βελουχιώτη μετά τη Βάρκιζα, γράφει στο βιβλίο του «Άρης Βελουχιώτης, Ανηφορικοί δρόμοι» που εκδόθηκε το 2010:
Κώστας [Νικ.] Μπάλλας,
Ο αντάρτης που πρώτος ειδοποίησε στα Φρούσια τον Άρη ότι η ομάδα του είναι εγκλωβισμένη από τη διμοιρία του Βόιδαρου. Πρώην ελασίτης, ακολούθησε τον Άρη στον Ε.Λ.Α.Σ.Ν. Μ.Ε.Α. το τελευταίο δεκαήμερο του Μαΐου του 1945 μετά την ιστορική συγκέντρωση στο Γοργογύρι.
Περνώντας μέσα από το φαράγγι του Φάγγου, έφθασε στα «Φρούσια» όπου ο Άρης τον όρισε σκοπό στο παρατηρητήριο του «Αντέ» μαζί με το Σωτήρη Δράκο ο οποίος σε κάποια στιγμή αυτομόλησε εγκαταλείποντας τη θέση του.
Ο Κώστας Μπάλλας έμεινε στη θέση του και όταν σουρουπώνοντας αντιλήφθηκε ότι μέσα απ’ τα έλατα κατέβαιναν παγάνα αντάρτες της διμοιρίας του Βόιδαρου, έτρεξε και ειδοποίησε τον Άρη.
Εκείνος χωρίς χρονοτριβή κάλεσε κοντά του τους άνδρες του και τους διέταξε να φύγουν όλοι στο ποτάμι για να σωθούν. Ο Μπάλλας μαζί με τον συναγωνιστή του Γιαννιωτάκη Βαγγέλη έφυγαν γρήγορα στον Αχελώο και πέρασαν προς το Ελληνικό, για να καταλήξουν μετά από ταλαιπωρίες στην περιοχή του Κόζιακα Τρικάλων.
Εκεί συνελήφθησαν από τους παρακρατικούς, ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου, καταδικάσθηκαν και φυλακίσθηκαν.
Την ώρα που εγκατέλειπαν τον αρχηγό στο Φάγγο, δίπλα του βρίσκονταν, λίγο πριν αυτοκτονήσει, οι συναγωνιστές Γκονέζος, Λέων, Δέσπω, Τζαβέλας, Κρεμύδας, γερο-Κόζιακας. Την έκρηξη της χειροβομβίδας την άκουσαν λίγο πριν φθάσουν στο ποτάμι, δεν υπολόγιζαν όμως ότι ο αρχηγός θα είχε αυτοκτονήσει.
Σημείωση: Από διάφορους κατά καιρούς έχει γραφεί ότι ο Μπάλλας συνελήφθη στο παρατηρητήριο, άλλοι πάλι έγραψαν ότι σκοτώθηκε. Και τα δύο είναι αναληθή. Ο Κώστας Μπάλλας πέθανε δεκαετίες μετά το 1945 αφού βγήκε από τις φυλακές, στη Λιλή Τρικάλων όπου διέμενε με την οικογένειά του.
[1] Ο Αποστόλης, γιός του Φώτη Σαμαρά, παντρεμένος με τη Θεανώ Ταμπάκου, πέθανε μετά τον τραυματισμό του στο αλβανικό μέτωπο, όταν τα παιδιά του Φώτης και Γιώργος ήταν μόλις 2 και 1 χρόνου αντίστοιχα. Έτσι ο Φώτης Σαμαράς υπήρξε ταυτόχρονα παππούς και πατέρας των ορφανών και έζησε πολλά χρόνια κοντά τους στη Δρακότρυπα. Έγραψε πάμπολλα ποιήματα, από τα οποία δυστυχώς ελάχιστα διασώθηκαν και εκδόθηκαν σε βιβλίο το 2014 από τον Γιάννη Γκέκα με τον τίτλο «Η ζωή και το έργο του λαϊκού ποιητή Φώτη Κ.Σαμαρά».
[2] Για το βιβλίο του Γιώργου Καραγεώργου, μπορείτε να δείτε περισσότερα εδώ http://aniforikoi-dromoi.blogspot.gr/