Πριν 35 χρόνια: Εκδρομή στη Λαγκάδα!

Η Λαγκάδα της Κόνιτσας (παλιά Μπλίσδ(γ)ιανη) είναι η πατρίδα πολλών οικογενειών του χωριού μου και κατά ένα μεγάλο μέρος και της δικής μου. Οι κάτοικοι μετανάστευσαν στη Δρακότρυπα Καρδίτσας τον προπερασμένο αιώνα και κυρίως μετά το 1860. Οι επαφές των κατοίκων των δύο χωριών ήταν σπάνιες και περιστασιακές.
Η πρώτη μου επίσκεψη στη Λαγκάδα ήταν το καλοκαίρι του 1983. Και οι πρώτοι άνθρωποι που γνώρισα ήταν ο μπάρμπα-Νίκος Ντίνης, ο Ηλίας Ντίνης με το καφενείο στο κέντρο του χωριού, ο Γιάννης Ντίνης, γραμματέας της Κοινότητας και ο πρόεδρός της Δημήτριος Αδάμος. Ακολούθησε η ανταπόδοση της επίσκεψης στη Δρακότρυπα του μπάρμπα-Νίκου μαζί με τον γιο του που ζούσε στη Γερμανία. Οι επαφές μας αυτές ήταν ένα πρώτο έναυσμα για την ανάπτυξη των σχέσεων ανάμεσα στο δύο χωριά.
Τον επόμενο χρόνο είχε ωριμάσει η σκέψη για μια μαζική επίσκεψη στη Λαγκάδα και με πρωτοβουλία του μορφωτικού συλλόγου «Η Ανάπλαση» και τη συμπαράσταση μερικών συγχωριανών μας, οργανώθηκε μια εκδρομή η οποία πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο 29-30 Σεπτεμβρίου 1984, ακριβώς 35 χρόνια πριν!
Στην εκδρομή αυτή, παρότι ήμουνα ο πρόεδρος του συλλόγου, για οικογενειακούς λόγους, δεν μπόρεσα να πάρω μέρος. Είχα όμως την έμπνευση να τηλεφωνήσω στην ΕΡΤ και να μιλήσω με τον δημοσιογράφο Γιάννη Τζιμούρτα, που με συνεργάτιδα την Ειρήνη, κόρη του Νίκου Ξυλούρη, παρουσίαζε από το Δεύτερο Πρόγραμμα τη ζωντανή εκπομπή «Και μαζί και μόνοι». Ο Γιάννης Τζιμούρτας με έβγαλε αμέσως στον αέρα –κι ήταν αυτό το βάπτισμά μου του πυρός στα ερτζιανά!- και μίλησα για το συντελούμενο προσκύνημα στη γη των προγόνων πολλών οικογενειών, που έγινε έπειτα από έναν και πλέον αιώνα!
Την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν άλλοι ραδιοφωνικοί σταθμοί πλην αυτών της ΕΡΤ, η οποία ήταν φυσικό να έχει μεγάλη ακροαματικότητα, κι ακόμα μόλις είχαν αρχίσει δειλά-δειλά σε ορισμένες εκπομπές η φιλοξενία και οι παρεμβάσεις των ακροατών. Έτσι, μετά από λίγα λεπτά, δεν προλάβαινα να απαντώ στις τηλεφωνικές κλήσεις συγχωριανών και φίλων που με άκουσαν. Την εκπομπή αυτή είχα την πρόνοια να την μαγνητοφωνήσω και μπορούμε σήμερα να την ακούσουμε από εδώ:




4 Responses
είπαμε… όταν γεννιέσαι για αυτό που κάνεις …θα το κάνεις τέλεια, έτσι είναι Κε Γούσια .. και για άλλη μια φορά μας το αποδεικνύεις αυτό σου το ταλέντο …”μπράβο ..!!”
Αγαπητέ Γεώργο , Σε χαιρετώ από την Βοστώνη , ΗΠΑ . Όπου διαμένω από την παιδική που ηλικία 4αρων ετών , στς 17 / 9 / 1968 η ημερομηνία που μαζί με τους γονείς μου Κωνσταντίνος κ Ουράνια Νάτση και τον τότε 2 ετών αδελφό μου Ηλία , μεταναστεύσαμε στην Αμερική από την λατρεμένη μας Πατρίδα και το αγαπημένο μας χωριό την Δρακότρυπα . Εκείνο το καλοκαίρι Σεπτ . 1984 ήμουν και εγώ ( πριν σχεδόν 37 χρόνια , ήμουν 20 χρόνων) ,στην Ελλάδα επίσης και ο αήμνιστος πατέρας μου Κώστας και ταξιδέψαμε αυτό το αξέχαστο ταξίδι στην Λαγκάδα Κόνιτσας στα εδάφη των προγόνων μας . Ήταν και είναι μια εμπειρία που δεν θα την ξεχάσω ποτέ και ακόμη συγκινούμαι αφάνταστα όταν σκέφτομαι τα απίστευτα συναισθήματα που ένιωσα εκείνη την ημέρα που φτάσαμε στο χωριό της Λαγκαδάς . Μας περίμεναν οι χωριανοί και μακρινοί μας συγγενείς στην είσοδο του χωριού με λουλούδια και τραγούδια και φώναζαν τα επίθετα ονόματα για να μας αγκαλιάσουν . Από τα βάθη της καρδιάς μου σε ευχαριστώ πολύ που οργάνωσες μαζί με τον σύλλογο τότε αυτό το αξέχαστο ταξίδι που θα μείνει εκτυπωμένο στην μνήμη μου και χαραγμένο στην ψυχή μου . Ευχαριστώ επίσης που διαφυλάξεις την ραδιοφωνική συνέντευξη και την άκουσα μετά από τόσα χρόνια . Επίσης και για το φωτογραφικό υλικό που βλέπω και μάλιστα στην κια φωτογραφία είναι η θεία μου Αρετή Τάτση , ο Παππούς Τάκης Νάτσης , ο πατέρας μου Κωνσταντίνος Νάτσης , ο ξάδελφος του πατέρα μου Παναγιώτης Νάτσης ανάμεσα στην παρέα που κάθονται στο καφενείο σε αυτή την φωτογραφία .
Με εγκάρδιες ευχαριστίες ,
Μαρία Κω/νου Νάτση
Μαρία, με συγκίνησες με το εγκάρδιο σχόλιό σου και δεν έχω λόγια να σ’ ευχαριστήσω! Παράλληλα θέλω να σε συγχαρώ για τα έξοχα ελληνικά σου, που δεν πίστευα ποτέ ότι θα ήταν κτήμα ενός παιδιού που έφυγε νήπιο από τη χώρα μας! Ο μπαμπάς σου παραμένει αλησμόνητος στη μνήμη μου με το -πάντα- πλατύ του χαμόγελο! Τους χαιρετισμούς μου στη μητέρα σου και στην οικογένειά σου. Θα χαρώ να ανταμώσουμε στην Ελλάδα!
Γιώργο μου ήσουν ένας από τους πρωτεργάτες αυτής της επανένωσης των 2 χωριών
Τι να πούμε για σένανε …. Απλά ένα * ευχαριστούμε πολύ * για όλες τις συγκινήσεις
Που μάς προσφέρεις με όλα τα αρχεία σου που διαθέτεις …
Είσαι ο μοναδικός …