Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου: Στίχοι για ένα πενηντάρι…

-Τα σπίρτα μου τα ξέχασα στο στούντιο.

Πιάσαμε την κουβέντα. Μέσα στο κρύο και τη βροχή –πάνω από μια ώρα. Κρύωνα, αλλά ήξερα πως δεν έπρεπε να την αφήσω. Γιατί εκείνη την ημέρα δεν λείπανε μόνο τα σπίρτα. Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου δεν είχε ούτε λεφτά. Ούτε σπίτι…

Πριν από λίγο καιρό είχε πεθάνει η μια της κόρη. Βέβαια υπήρχε η άλλη. Αλλά ντρεπότανε να πάει να της ζητήσει φιλοξενία.

-Πώς θα πάω; Έτσι με άδεια χέρια;

Μια τυχαία συνομιλία του δημοσιογράφου, ποιητή και στιχουργού Γιάννη Θεοδωράκη -αδερφού του Μίκη- που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Δρόμοι της Ειρήνης” τον Αύγουστο του 1964.

Σημείωση: Εάν  οι σελίδες είναι δυσανάγνωστες λόγω του μικρού μεγέθους των γραμμάτων, πατήστε δεξί κλικ επάνω στην εικόνα και επιλέξτε “Άνοιγμα εικόνας σε νέα καρτέλα”

Πηγή: ΑΣΚΙ